حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند : مَـثَـلُ
الإمـام مَـثـل الکـعـبـةِ إذ تُـؤتی وَ لا تَـأتـي
امام همچون کعبه است که باید به سویش روند نه آنکه ( منتظر باشند تا ) او به سوی آنها بیاید (1)
بحار الانوار ، ج 36 ، ص 353
.............................................................................................................
این ما هستیم که باید به سمت امام برویم
نه اینکه امام به سمت ما بیاید ، امام اینگونه است اگر سراغش
نرویم از او دور و جدا می مانیم ؛ در حقیقت
وظیفه ای ندارد که به ما کمک کند ،
اگر هم کمک کند لطف کرده است ؛ امامت به معنی این نیست که امام مسئول
است به سراغ مردم بیاید،
بلکه مردم باید به سراغ او بروند و این امتحان الهی است.
به خاطر نبودن اسـتـقـبـال مردم بود که
حضرت مولی علی (ع) خانه نشین شد ، زیرا کعبه موظف نیست
به سوی کسی بیاید ، باید مردم بروند و دور
کعبه طواف کنند.
رابطه امام و مردم و دعوت امام با مردم
رابطه زوری و اجباری نیست خود مردم باید بروند دنبال امام تا
رشد بیابند. مثل گیاهی که در حال رشد است اگر سر گیاه
را بگیری و برای رشد به زور از زمین بیرون
بکشی رشد نمی کند بلکه می خشکـد و ضعیف میشود !! این خود
نهال است که باید به دنبال رشد برود و
وظیفه امام تهیه زمینه هاست و اماده کردن رشد.
این ما هستیم که باید به سوی امام زمان
برویم ؛ نه اینکه هر جمعه ناله سر دهیم که آقا بیا آقا بیا؛
آقا به سمت کسی نمی آید، تو باید به سمت
آقا بروی. اقبال به امام موجب پاسخ امام می شود.
مگـر امام حسین (ع) از ابتدا نمی دانستند
که در مسیر کوفه به استقبال شمشیر ها میرند؟
با این وجود باز درخواست کوفیان را پاسخ
مثبت دادند و عازم سفر شدند
و خطاب به . . . :
این ما هستیم که باید با ولایت هماهنگ شویم
، نه اینکه ولایت با ما هماهنگ شوند.
...............................................................................................
1- از حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) روایت
شده که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
امام همچون کعبه است که باید به سویش روند،
نه آنکه (منتظر باشند تا) او به سوی آنها بیاید.
بحار الانوار ، ج 36 ، ص 353